Urbain en Maria Van Roo-Van Eyck

De mooie foto op deze pagina werd genomen enkele maanden terug, op 15 september, toen Urbain en Maria Van Roo – Van Eyck hun gouden (50 jaar) huwelijksjubileum vierden.

​

Hun verhaal begon uiteraard niet in 1968 ...

Sim Van Caenegem

Het zou in het gesprek verschillende keren spontaan terug komen, de vele gelijkenissen tussen Parike in de Vlaamse Ardennen , waar Sim als kind opgroeide, en Terlanen dat hij toevallig vond en al snel omarmde: het kleinschalige, het glooiende landschap en de actieve dorpsgemeenschap. Sim mag dan geen geboren Terlanenaar zijn, hij voelt er zich duidelijk goed thuis.

Maar het begon dus allemaal in Parike in de Vlaamse Ardennen ...

Marijke De Kock

Marijke liet zich slechts strikken voor dit interview door de belofte dat we het ook zouden hebben over het kvlv dat dit jaar in Terlanen zijn 60ste verjaardag viert. En die link is niet onterecht want Marijke is sinds jaar en dag de dynamische voorzitter van de grootste vereniging die Terlanen rijk is.

​

Als jongste van vier (naast Edith, Guido en Paul) groeide ze op ...

We spraken Gilberte de dag na de succesvolle dialectquiz van “Kzegamoda” waar ze als ploegkapitein de kleuren van Terlanen hielp verdedigen. Ook al hebben Gilberte en Octaaf enkele jaren geleden hun huis in Terlanen ingeruild voor een mooi appartement in het centrum van Overijse, Terlanen blijft centraal staan in hun dagelijks leven. Een gesprek dus over Terlanen ...

“Liefde voor muziek” zong Raymond van het Groenewoud ooit en het was die liefde die William - “zeg maar Bill” - Coffindaffer, de nieuwe ‘chef’ van de  Koninklijke fanfare St. Michael van Terlanen, vanuit het verre Oregon aan de Amerikaanse Westkust naar Europa bracht. De liefde voor de Vlaamse Ariana hield hem ...

Sommigen onder u zullen de persoon op de foto herkennen als de man uit de Molenstraat met de originele (zelfgemaakte!) brievenbus, nog anderen als de enthousiaste fietser die ’s ochtends de hellingen naar de Brusselsesteenweg oprijdt en de best geïnformeerden onder u weten dat die fietstocht leidt naar de lokalen van de BKO Kunstschool waar hij directeur is. Reden te over dus om bij een glas thee Stef Hemeleers aan het woord te laten. .........

Wanneer we op een zondagochtend Laurelie gaan opzoeken voor dit gesprek in haar “De Trapkens” is het er gezellig druk : de vaste kaarters zijn op post en de dames van “op den berg” zijn die zondag voor hun wekelijkse koffie/aperitief bij Laurelie te gast. Enkele vaste klanten ook en een groep recreatieve fietsers die zich ........

Dirk en Ingrid Jena-De Wilde

Bij het afnemen van dit interview in wat ondertusen ‘Het Klein Verzet’ is geworden glimlacht Ingrid wanneer ze opmerkt “alles zat van in het begin in Dirks hoofd maar ideeën concreet vertalen was niet altijd gemakkelijk”.  Klik voor het ganse interview.

Leen woont en werkt in haar huis aan de Kapelleweg. Niet zomaar een huis, maar het huis van de De Kock’s waar haar grootouders (haar grootmoeder was een De Kock) woonden en waar men van ver de planten en bloemen kwam kopen, die in de serres ...

Johan Vanherberghen

Johan groeide op als middelste van drie broers. Zijn vader werkte (net als diens vader) als verkoper bij de fabrikant van melkmachines Melotte (nu Gascoigne-Melotte) in Gembloux. Omdat zijn dagtaak bestond uit het bezoeken en overtuigen van landbouwers was het aangewezen dat het gezin woonde in de regio die hij bediende. En dus werd er regelmatig verhuisd: van Destelbergen naar Geldenaken (Johan volgde er de eerste studiejaren in het frans), naar Hasselt en tenslotte naar Tienen. 

Hildegarde Handsaeme

Dat Terlanen heel wat artistiek talent herbergt bleek toen bij de expositie “Terlanen Ten Toon” enkele jaren terug niet minder dan vijftien kunstenaars uit eigen dorp ons hun werken toonden. Hoog tijd dus om in deze reeks ook eens bij een kunstenaar aan te kloppen en niet de eerste de beste, want de werken van Hildegarde Handsaeme bevinden zich in privé-collecties in binnen- en buitenland.

Ook al woont hij nu op de Smeysberg in Huldenberg, Stefaan (‘Stef’) Vanden Borre is geboren en getogen in Terlanen en blijft als voorzitter van basketclub BCTO en trompetist in de fanfare St. Michael een vaste waarde in het Terlanens verenigingsleven. Redenen te over dus om hem voor deze rubriek op te zoeken.

Roger Ghysens mag dan ook al geen geboren noch getogen Terlanenaar zijn, als priester verantwoordelijk voor de Terlaanse parochie mocht hij toch niet ontbreken in deze reeks en dus trokken we op een ochtend naar de mooie pastorij in Overijse voor een gezellige babbel bij een dampende kop koffie.

Gaston Coppye mag dan geen geboren of getogen Terlanenaar zijn, in Overijse is hij alom gekend als de dirigent of “chef” van de fanfare van Terlanen. En wie in Terlanen al eens een concert of optreden van zijn Koninklijke Fanfare St-Michael meemaakte, kan niet anders dan zich afgevraagd hebben waar die zich steevast in het zweet dirigerende ranke man al die energie en bevlogenheid vandaan haalt. Redenen te over dus voor een gesprek op een maandagavond net voor de wekelijkse repetie in Den Turf.

De redactie vond dat een bezoek aan Hans Lahaye, samen met zijn moeder Monique uitbater van café De Sportman, niet kon ontbreken in onze portretreeks van bekende Terlanenaars en zo gezegd zo gedaan. Het werd een boeiend gesprek dat ons terugbracht naar 1954, het jaar waarin Jules Lahaye en Gaby Debecker een café begonnen op de hoek van de Bollestraat en de Leuvensestraat.

Maximilien Carton de Wiart en Winnie de Schaetzen

“Begin van de jaren 50 vergezelde ik soms mijn grootvader André de Meeûs d’Argenteuil die  naar Terlanen kwam  om de pacht van de watermolen te innen bij molenaar Maurice Van Pee”. Aan het woord is Maximilien Carton de Wiart, samen met zijn echtgenote, Winnie de Schaetzen van Brienen, de gelukkige eigenaars en bewoners van een van de oudste gebouwen van Terlanen: de watermolen. 

Marcelle Rosier

Tussen 1953 en 1980 heeft Marcelle Rosier honderden kinderen uit Terlanen in haar klas gehad. Eerst als kleuterleidster, dan als onderwijzeres en tenslotte als hoofd van het schooltje van Terlanen heeft ze een hele generatie Terlanenaars bijgestaan in die belangrijke eerste schooljaren. Reden te over vonden we dus om haar aan het woord te laten in deze rubriek.

Anita Kesters

Terlanen mag dan al een klein gehucht zijn, het heeft een eigen kleuterschool en daar zijn we fier op!   Kleuters van tweeënhalf tot bijna zes in één grote klas, het kan geen gemakkelijke klus zijn en toch blijft juf Anita, sinds heel wat schoojaren hét gezicht van de kleuterklas van Terlanen,  het hele gesprek door met enthousiasme en een warme glimlach vertellen over “haar” klas.

Babbelen met Fin (voluit heet ze Jacqueline Vanderlinden) in haar ‘De Trapkens’ is als bladeren in een stukje geschiedenis van Terlanen en Overijse.

Albert Vandeuren, de oudste man van Terlanen en vriend en kennis van velen.