De mooie foto op deze pagina werd genomen enkele maanden terug, op 15 september, toen Urbain en Maria Van Roo – Van Eyck hun gouden (50 jaar) huwelijksjubileum vierden.

​

Hun verhaal begon uiteraard niet in 1968, maar enkele jaren eerder en wel op de bus. Met name op de bus Waver-Leuven, waar eerst in Ottenburg de jonge Urbain opstapte op weg naar het Vrij Technisch Instituut (VTI) in Leuven, en vervolgens aan de Wolfshagen de jonge Maria op weg naar het Miniemeninstituut. En ’s avonds legden de bus en zijn jonge passagiers de omgekeerde weg af.

​

Hoe het juist in zijn werk is gegaan weten enkel zij, maar ze namen meer en meer plaats naast elkaar, vertelden honderduit en van het ene kwam het ander. Ze huwden op 19 oktober 1968 in de kerk van Terlanen.

​

Die vijftig jaar zou je kunnen samenvatten als vijftig jaar op de kop van de Kapelleweg. Eerst als jong koppel inwonen bij pastoor Vandenbroek in de pastorie, ondertussen het huis aan de overkant van de straat bouwen (waar dochter Els nu woont), om dan later hun eigen huis te bouwen tussen de pastorie en het ouderlijk huis van Maria (waar dochter Leen nu woont). 

​

Tot aan zijn pensioen vertrok Urbain iedere morgen naar Brussel om er in de Peugeot garage te werken. Maria vertrok dan weer in de andere richting, naar Waver, waar ze bij textielhandel Puttemans de boekhouding verzorgde. 

​

In 1974 en 1979 mocht het gezin eerst Els en dan Leen verwelkomen. Bij de geboorte van Leen vroeg Maria om halftijds te kunnen werken, maar haar werkgever zag dat niet goed zitten. Ze besloot dan maar om meteen ontslag te nemen en om van dan af aan de serres en bloemenzaak van haar ouders te helpen uitbaten. Een goeie beslissing, want meter en peter waren blij dat iemand de druk van hun schouders nam en ook Maria vond veel voldoening in het werken met bloemen. De meimaand was traditioneel de drukste bloemenmaand. Dan nam Urbain verlof en reed hij kriskras de hele Druivenstreek door om de bloemen bij de klanten af te leveren. Ook de week voor Allerheiligen was het altijd een drukte van jewelste in de Kapelleweg wanneer de mensen van Terlanen en omstreken chrysanten kwamen kopen. 28 jaar lang zou het leven in en rond de serres Maria’s dagelijkse bekommernis zijn tot ze in 2008 besloot een punt te zetten achter de uitbating van de serres.

Urbain was in Terlanen jarenlang lid van de kerkfabriek. De pastoor kon altijd een beroep doen op Urbain als er iets moest gebeuren. Al waren zijn wensen niet altijd eenvoudig, zoals die keer dat de pastoor vond dat het monumentaal kruisbeeld in het koor van de kerk een beetje te hoog hing. “We hebben daar toch iets op gevonden om het een meter te doen zakken”, vertelt Urbain met een glimlach.

​

Zoals hierboven reeds verteld hebben Urbain en Maria heel wat gebouwd en verbouwd op de kop van de Kapelleweg. Het kwam daarbij goed van pas dat Urbain heel wat “stielen” beheerste, want in elk van die huizen heeft hij, met de hulp van familie en vrienden, een groot stuk van de bouw- en renovatiewerken voor zijn rekening genomen. Het huis waar ze nu wonen werd in 1988 gebouwd op de plaats waar voorheen het kippenhok van meter en peter stond. Het gezin trok er op 23 december in, al was het die eerste vakantiedagen nog een beetje kamperen. De toen 9-jarige Leen vond het wel een erg bijzondere Kerst want zonder televisie (nog niet aangesloten) en met pensen op het Kerstmenu!

​

In 2003 gingen Leen en haar Diego inwonen bij meter naast de deur. Ze hadden er met zijn driëen enkele mooie jaren tot meter in 2006 overleed. De volgende generatie diende zich echter reeds aan met kleinkinderen Luz (°2010 ) en Matteo (°2014). De leegstaande serres werden afgebroken en maakten plaats voor een mooie tuin (met race circuit!) waar Luz en Matteo onder het waakzame oog van “opie” Urbain en “omie” Maria naar hartenlust kunnen ravotten. Enkele jaren terug vervoegde dochter Els de familie op de kop van “hun” Kapelleweg. 

​

Na vele jaren van hard werken en zorgen voor anderen gaan Urbain en Maria de jongste jaren al eens meer op stap : naar Open Tuinen, naar de Ardennen of naar Scherpenheuvel waar de uitbaters van restaurant De Ram ondertussen al perfect weten waarmee ze hun vaste klanten het meeste plezier kunnen doen. Maar er moet toch altijd een beetje gewerkt worden en dus stoppen ze op de terugweg in de Oh’Green of een ander tuincentrum, om er met de handen vol materiaal voor hun mooie tuin weer buiten te komen. 

​

Maria en Urbain, dank voor het aangename gesprek over jullie halve eeuw samen in Terlanen.